Εισαγωγή στη ζωγραφική του Γιώργου Πολ. Ιωαννίδη
Στη ζωγραφική του αν και διαφαίνεται η επίδραση ενός δασκάλου σαν τον Vedova, αυτός δεν περιορίζεται τόσο ή μόνο στις κατακτήσεις των δασκάλων του, αλλά έχει απομακρυνθεί από τις κατακτήσεις άλλων δημιουργών και κινείται σε μια καθαρά προσωπική κατεύθυνση στην οποία συνδυάζονται παραστατικά και αφηρημένα στοιχεία και στην οποία καθοριστικό ρόλο παίζουν το ιδεολογικό του υπόβαθρο, ο δυναμικός χώρος και οι τονισμένες εξπρεσιονιστικές, δραματικές διατυπώσεις. Έτσι η εξαιρετικά τονισμένη φωνή του χρώματος ενισχύεται ακόμη περισσότερο από τα παραστατικά στοιχεία που μοιάζουν να αγωνίζονται να απαλλαγούν από ότι τα παρασύρει και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Μάλιστα καθώς τμήματα της ανθρώπινης μορφής, χέρια και πόδια ή και άλλα μέλη, ακόμη και ολόκληρα σώματα δοσμένα σε διαφορετικές κλίμακες με εξαιρετική απόδοση, παλεύουν να βρουν κυριολεκτικά τον εαυτό τους, υποβάλλεται μια καθαρά τραγική διάσταση της ζωής σε χαρακτηριστικές προσπάθειες του Ιωαννίδη. Πρόκειται ουσιαστικά για μια ζωγραφική στο κλίμα των νέων αναζητήσεων του εξπρεσιονισμού, που προχωρούν μακρύτερα στις κάθε είδους παραμορφώσεις, την ένταση του χρώματος και τον συνδυασμό χρωματικών και γραμμικών αξιών. Και ενώ σε μερικές περιπτώσεις επικρατεί η καθαρά αφηρημένη διατύπωση σε άλλες δίνουν τον τόνο οι συνδυασμοί παραστατικών και αφηρημένων τύπων και ο δυναμικός χαρακτήρας του χώρου, που παρασύρει ακόμη και τον θεατή. Στα πλαίσια του αφηρημένου εξπρεσιονισμού και ιδιαίτερα κατακτήσεων της ομάδας Κόμπρα, η ζωγραφική του Γιώργου Πολ. Ιωαννίδη κερδίζει και νέες εκφραστικές προεκτάσεις με την παρεμβολή των παραστατικών στοιχείων, που αποσπασματικοποιημένα και ελλειπτικά καθώς δίνονται, τονίζουν ακόμη περισσότερο το δραματικό περιεχόμενο της γλώσσας του ταλαντούχου καλλιτέχνη.
Χρύσανθος Χρήστου, 1991
Ακαδημαϊκός
Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης Πανεπιστημίου Αθηνών